1. sayfa
Kusura bakma o zaman özür dilerim. Dün gece biraz fazla duygusaldım alınganlık edip yanlış anlamışım. İnternet ortamına fazla maruz kalmanın yan etkisi sanırsam. Hakkını helal et. |
biriyle konuşmaya başlamadan önce çekindiğin şey nedir ? |
Nasıl okul okuyorlar dil bilmeden ya doğru dürüst Türkçe bilmeyip Türkiye'de okuyanlara sinir oluyorum. Hocam içe kapanık olmanız depresyondan kaynaklanıyorsa antidepresan iyi gelebilir ama değilse antidepresanlar kişiliği değiştirmez haberiniz olsun. İlk günlerde normal tanışamaman daha ilk gün kendine çok yüklenme ben de gidip kimseye adını sormadım ama oldu bir şekilde tanıştık kaynaştık |
Hocam o içekapanıklık emin ol çoğumuzda var antideprasanlık bi durum olduğunu düşünmüyorum ben. Aynısı bende de vardı ders aralarında falan birine mesela bi soru sor kaynaşırsınız. Hocam diye hitap ediliyor genelde ünilerde. Şey de mesela hocam devamsızlık, quiz hakkında bir şey dedi mi hoca? Gibisinden. Farklı şehire gittim ben üni için benim de 2.haftam. Aynı şehirde ablam olmasına rağmen o çekingenliği daha aramadım ben de. Normalsiniz yani sakin olun :) |
Sizin ing seviyeniz nedir peki ? Sizin de çok iyi değilse çocukla çat pat anlaşabilirsiniz bence. |
Ben ünite başlarken hazırlığı direk geçip birinci sınıftan başlamıştım o hazırlıkta da herkes tanışmış kaynaşmış grup olmuş hiç umruma takmadım bi süre en arkada tek başıma takıldım telefonda kim nedir necidir gözlemledim sonra bi yerden biriyle arkadaş oldum vb derken güzel bi arkadaş grubum oldu |
Hem içe kapanıklığı seviyorsun hem de bundan rahatsız oluyorsun, hem asosyal değilim diyorsun hem de "boş lakırdı" yapıp sosyalleşmiyorsun. |
Ben de böyleyim hocam ya gel arkadaş olalim |
2 ay oldu halen aynı. 5 kişi ile lafta tanıştım da bir daha yüzlerini görmedim. Faslı ile zorla anlaşılıyorda arkadaşım olamaz maalesef dil bariyeri var aramızda. Şu aralar bir ihtimal diye düşünüyorum uygulamalı derslerden tanıştıklarım arkadaş olurlar mı diye ama pek ümidim yok. Antidepresanın kişilik değiştirmeyeceğini biliyorum tabi ki. Ama bu kendimi bıçakla doğrayacak kadar kendimden nefret etmemi engeller belki. Neyse internette deva arayan ben de suç zaten. |
Dışa dönük ucube olacağıma tabi ki içe dönük olurum. Rahatsız olduğum konu o değil. Sosyalleşemiyorum ama hiç değil sadece insanların desteklerine ihtiyaç duyuyorum. Birileri ile tanışırken ilk karşı tarafın adım atması gerekiyor. Boş lakırdıymış. Yürü git kahvenle story çek sonra "Kahvesiz uyanamıyorum" yaz. Sonra "Ayy bendee" yazan arkadaşın sandığın mutualist parazit ilişkilerine emoji at. Kendini biraz daha dışa vur. İçinde sen kalmayana kadar. Gülümseyen bir cesete dönüşene kadar devam et buna. Sakın benim gibileri bulduğunda "bOş LagIrdI yApme La" demeyi de ihmal etme. |
İroni yapmadım kardeşim, düz yazım ( yazılı ileitişimde, ironiye ve mecazi anlamlara karşıyım zaten ) "İnsanlar genellikle boş lakırtı yaparak sosyalleşiyor, sen öyle yapmadığın için sosyalleşemiyorsun" dedim. |
Son durum ne |
Hocam, içe dönük olmanın sebebi depresyon değil; çözümü de hap değil. Senin gibi bir ton genç var. Okula gitmeden önce bir tanışma cümlesi yaz kağıdına; sonra, ilk bulduğun düzgün tipli elemana aklına yatan o cümleyi oku. Bunu birkaç gün yap, zaten düzelene kadar bağımlısı olacaksın. En fazla 2 ay sonra angaje olursun ortama. |
1. sayfa
(Yurtta kalıyorum oda arkadaşım ile en azından arkadaş olurum diyordum o da faslı çıktı ingilizcesi max A2 türkçesi hiç yok)
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >