Kendimde motivasyon uyandıracak şeyler yapmaya çalışıyorum ama olmuyor. Yok yani, içimden yaşamaya karşı bir istek gelmiyor. Para kazanmaya başladım, bu yaşımda kendimi iş hayatına attım. Değişen bir şey yok günün sonunda.
Zorlamaktan yoruldum. Gerçekten hayatımın bu şekilde ilerlemesini izlemekten sıkıldım.
İçten ölü hissediyorum. Kötü veya iyi değil, ölü. Akıl sağlığım o kadar ipin ucundaki her an psikoza bağlayabilirim. Bunun olma ihtimali ve derin bir isteksizlikle her gün yaşadığınızı düşünün. İstememek de değil, herhangi bir isteğin var olmaması, soğuk ölülük hali.
Psikiyatrik yardım aldım fakat herhangi bir şeyi çözdüğü yok. En azından benim için. Kendimi çıkmazda hissediyorum. Tek çıkış yolu gerçekten çıkmak.
Yaşamak değil benimki. Gerçekten, kendi vücudunun kölesi olup zorla devam etmek her gün.
Şöyle de bir şey var. Çıkış yapmak için acı çekmem gerekiyor. Acısız bir yöntem varsa da ona ulaşacağımı pek zannetmiyorum.
aynı hisler içerisindeyim ama çok acı çekmek şart değil bazen saniyelik bir olay oluyor 1 saniye acı çekeceksin ama bu çektiğin son acı olacak böyle yaklaşıyorum
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi xxCrazyBoyxx01 -- 5 Nisan 2022; 17:11:31 >
Zorlamaktan yoruldum. Gerçekten hayatımın bu şekilde ilerlemesini izlemekten sıkıldım.
İçten ölü hissediyorum. Kötü veya iyi değil, ölü. Akıl sağlığım o kadar ipin ucundaki her an psikoza bağlayabilirim. Bunun olma ihtimali ve derin bir isteksizlikle her gün yaşadığınızı düşünün. İstememek de değil, herhangi bir isteğin var olmaması, soğuk ölülük hali.
Psikiyatrik yardım aldım fakat herhangi bir şeyi çözdüğü yok. En azından benim için. Kendimi çıkmazda hissediyorum. Tek çıkış yolu gerçekten çıkmak.
Yaşamak değil benimki. Gerçekten, kendi vücudunun kölesi olup zorla devam etmek her gün.
Şöyle de bir şey var. Çıkış yapmak için acı çekmem gerekiyor. Acısız bir yöntem varsa da ona ulaşacağımı pek zannetmiyorum.
Lanet olsun.
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı >