Umarım "O" da yağmurlu havalarda korktuğunu biliyordur ve her gök gürlediğinde seni arayıp uyuyana kadar masal anlatıyordur. Pdr okurken ruh hastalarıyla uğraşacaksın demişlerdi doğru, ama onlardan biriyle sevgili olacaksın dememişti kimse. "Koskoca" kıza uyusun diye saatlerce masal anlatılır mı? Ben anlatırdım. Hem de aşk ile anlatırdım. Soluk alıp verişlerin iyice yavaşladığında sessiz sessiz seni dinlerdim. Buna da çok mutlu olurdum işin garibi. Belki de ruh hastası olan benimdir kim bilir?
Kızdan artık bir beklentim yok ve ben de istemiyorum zaten ancak arada bir şeyler karalamak hoşuma gidiyor. İlgi olursa devamını paylaşabilirim. (İkimiz de 20 yaşındayız bu arada)
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ÜtopyalıRealist -- 23 Ekim 2015; 2:15:00 >
Dışarıda yağmur çiseliyor, balkona çıktım nefes almak için, hava o kadar kasvetli ve gri ki, ruhuma doluyor o kasvet, eziyet ediyor adeta. Yoldan geçen çifte bakıyorum, kız gülüşmelerinin ahengiyle zıplayarak gidiyor sevgilisinin yanında, o kadar mutlu görünüyorlar ki.Sanırım şu an dünyanın en mutlu insanı o kız.Bu mutluluk gerçek mi? Gerçek ya da değil, kız iliklerine kadar hissediyor bunu.Peki bu mutluluğu sağlayan çocuk mu? Yoksa kız kendini mutlu olmak zorunda mı hissediyor? Sevdiği adam yanında.Zıplayabilecek sağlığa sahip.Neden olmasın ki?Ne şanslı çocuk..
Kızdan artık bir beklentim yok ve ben de istemiyorum zaten ancak arada bir şeyler karalamak hoşuma gidiyor. İlgi olursa devamını paylaşabilirim. (İkimiz de 20 yaşındayız bu arada)
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi ÜtopyalıRealist -- 23 Ekim 2015; 2:15:00 >