quote:

Orijinalden alıntı: gandalff

şiddetle karşı çıkacaksın belki ama, bir önerim olacak. bu insanlar sana normal şartlar altında, ebeveynlerin çocuklarına göstermeleri beklenen ilgiyi göstermediler değil mi? bununla da kalmayıp bir hayli üzdüler. bu oldukça yanlış bir tablo ve anne babanın hatalı oldukları açık. maalesef bu durum hâlen sürmeye devam ediyor. artık üzülmektense, aynı şeyleri yaşamaktan bıkmışsın. şimdi onları düşün. ikisi de birer birey. evlilik yapmış, çocuk sahibi olmuşlar. normalde her şeyden daha çok sever insan çocuğunu. yeri geldi mi, ders vermek adına dozunda bir fiziksel tepki koyabilir belki ama zalimlik düzeyine ulaşmışsa, ruhsal baskı falan eklenmişse, bir sıkıntı olduğu nettir.
şiddetle karşı çıkacağını düşünüp, yine de önereceğim şey, bu durumu kabul etmen. annen ve baban böyle insanlar. neden böyleler kim bilir. çocukluklarında ne oldu? neler gördüler, yaşadılar ki bu hâle geldiler? elbette yaşadıkları, bu durumu sana yansıtmalarını meşru kılmaz. ama başaramışlar, olmamış. dünyadaki en kötü aile de değil bu, en iyi de. bu sizin aileniz ve içerisinde böyle yıpratıcı durumlar yaşanıyor. bunu kabul et, kulaklarını tıkama. kulakları tıkamak ne demektir biliyor musun? "yeter artık, dayanamıyorum bıktım böyle olmanızdan" demektir. bir şeyden bıkmış bir insan, bu durumun gerçekleşmemesini diliyordur. yani ailenden huzur ve mutluluk beklentin var. bu olmasın işte, onlardan bunu bekleme. siz yarın da belki kavga edeceksiniz, önümüzdeki ay da. eğer her birine kulaklarını tıkar, kendi kendini doldurursan, onlar gitti mi huzurluyum geldiklerinde daralıyorum falan dersen bu işi kendin için zorlaştırır, yaşam verimini düşürürsün. kabul et güzel abim benim, mutluluk bedenin, kederse zihnin sağlığını temin ediyor. yazını çok güzel ve açıklayıcı yazmışsın, bir yazar gibi. bu aklını, daha da iyiye gidecek şekilde kullanmanı öneririm sana. ailen böyle, muhtemelen evde kavga eksik olmayacak, varsın olmasın. bunu kabullenmesi zor ancak başarırsan artık katlanmanın kolaylaştığını görerek ferahlayacaksın.

quote:

Orijinalden alıntı: drbulderdimebircare

O ikisi, o iki lanet olası insan, hayatımı mahvetmiş ve mahvetmeye devam eden biyolojik (belkide değillerdir) ailem.

Şimdiye kadar yaşanılan onca iğrençliğin, pisliğin, işkencenin, hakaretin, aşalığanmanın, yalanın ... İzleri hergün biraz daha kaşınırken ve kaşıdıkça dayanılmaz acılara neden olurken onlar hiçbir şey yokmuş gibi devam edip üstüne hergün biraz daha yara açarken, ben ne kadar daha dayanabilirim bilmiyorum. Sonunda oldu dün 18'ime girdim. Artık 17 yaşındayım ve 17'imin dolup 18'ime girmeme yalnızca 1 yıl kaldı. Ve düşünmem gereken milyonlarca şey varken (üniversite, bu kanalizasyondan kurtulmak, bu ikisini hayatımdan resmi olarak çıkarmak için yapmam gerekenler, ders) tek düşünebildiğim intihar etmeden ve psikolojimde daha büyük hasarlar oluşmadan (daha büyüğü olabilir mi? hergün dahasını görüyorum olabilir) bu seneyi geçirmek. 11 in bitmesine neredeyse 1-1.5 ay kaldı. Tatil adına hiçbir şey planlanmadı. 12. sınıfta her ne kadar daha iyi olacağını umsamda pek bir şeyin değişmeyeciğini tahmin edebiliyorum.

Az önce birkaç saatliğine dışardaydılar ve gerçek bendim mutlu, hayat dolu, umut dolu fakat az önce ara holün ışığı yandı ve (çok ciddiyim) vücuduma çok büyük bir ağırlık çöktü. Giderkende aynı şeyi yaşatıp gitmişlerdi. Stresten başımı ağırtana kadar rahatsız ettiler ve en sonunda vücudumu taşıyamayacak hale getirdiler.

İnsanlar soruyo "Nereye kadar böyle devam etceksin?" "Ne zaman odanda dışarı çıkcaksın?" "Ne zaman ailenle mutlu yaşamaya başlıyacaksın?" Ki bunu söyleyenler babam denilen o yaratığın beni onların gözü önünde ben ZATÜREYKEN yere atıp ÇİĞNEDİĞİNİ gören insanlar.
Hala o ikisine ailem gözüyle bakabileceğim gerçeğine inanıyolar.

Bana yaşattıklar 15 senelik non-stop fiziksel ve ruhsal işkenceden sonra artık; SESLERİNİ DUYMAK, BOĞULMAKLA AYNI HİSSİ YAŞATIYOR , YÜZLERİNİ GÖRMEK BIÇAKLANMAKLA AYNI HİSSİ YAŞATIYOR.

Ama daha çok KUSMA İSTEĞİ, TİKSİNTİ VE MİDE BULANTISI.

Ben onların seslerini duyduğumda, yüzlerini gördüğümde, varlıklarından haberdar olduğumda zaten kaybediyorum. Artık ne kadar hakaret ederlerse etsinler, ne kadar rahatsız ederslerse etsinler, ne kadar çirkinleşirlerse çirkinleşsinler sadece kendimi tutuyorum ve kulaklarımı kapatıyorum. Çünkü karşılık verirsem bu sefer yüzlerinede maruz kalırım ve BIÇAKLANMA VE BOĞULMA hissini ve aynı zamanda birçok kötü hissi yaşamak aynı anda yaşamak zorunda kalırım.

Birkaç yürüyen kanalizasyon yüzünden başıma dert almak yada hapse girmek istemiyorum.

Fazla inançlı bir insan değilim. Ama bir tanrı vardır. Yadar evren. Yada herneyse.
SANA SÖYLÜYORUM BANA BİR SÜRE DAHA DAYANMAMA YARDIM ET!

quote:

Orijinalden alıntı: ne diyorum

Dostum kendini hayata şimdiden hazırla. Ve orda daha fazla kalma yaşım 34 büyük sözü dinle ve onların yanında fazla kalma. Mahvolur hayatın biter. Anladığım kadarıyla annen ve baban psikolojik olarak pek sağlıklı insanlar değiller...

quote:

Orijinalden alıntı: drbulderdimebircare

quote: Orijinalden alıntı: ne diyorum Dostum kendini hayata şimdiden hazırla. Ve orda daha fazla kalma yaşım 34 büyük sözü dinle ve onların yanında fazla kalma. Mahvolur hayatın biter. Anladığım kadarıyla annen ve baban psikolojik olarak pek sağlıklı insanlar değiller...

üstteki iki zırvadan sonra çok iyi geldi. teşekkürler öğüdünüzü dinliycem.