Arama butonu
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir
1
Cevap
133
Tıklama
0
Öne Çıkarma
(Roma İmp'dan Sonra) Roma'nın Devamı Kutsal Roma Germen miydi yoksa Bizans mıydı?
G
2 yıl
Teğmen
Konu Sahibi

Soru başlıktadır. Düşünceleriniz nedir bu konudaki?



N
2 yıl
Moderatör

"Bizans" Roma tarihinin bir bölümü için kullanılan ve çağdaş olmayan historyagrafik bir sınıflandırma. Özünde Bizans diye bir devlet yoktu. Esasında Roma İmparatorluğu'nun Doğu Akdeniz dünyasındaki Ortaçağlara uzanan dominant Yunan ve Hıristiyan (Ortodokslaşan) karakterdeki kalıntısına - ki kalıntı demek dahi artık İstanbul merkezli hale gelmiş Roma devletinin Ortaçağlardaki askeri güç kapasitesi, teknolojisi ve muazzam servetini fazlasıyla hafife alıyor - Bizans adını veriyoruz. Türkler olarak Ortaçağ Roma İmparatorluğu'nu asırlar içerisinde uzun bir mücadelede - onlardan hatırı sayılır miktarda etkilenerek ve onları da etkileyerek - yutmayı başardık. Bugünkü yeniden icat edilmiş "Yunan milletinin" de atası işte bu Osmanlı egemenliğine girmiş Yunanca konuşan Hıristiyan Romalılardır (Rumlardır) politeist antik Hellenlerden ziyade. Bizans/Roma mevzuatında Hellen veya Yunan terimi eski pagan kültüre ve topluma karşılık düşerdi. "Hellen" olanların pagan oldukları için Ortaçağ'ın Hıristiyan Roma dünyasında hiçbir meşru hakkı olamazdı. Rum mevzuatı bunu açıkça belirtir. Rum yazarlar her zaman için Romalı, Romalılar, Roma Monarşisi, Roma Hükümranlığı, Romania, Roma dili (Romaika, Rum Yunancası) gibi terimler kullanmakta olup Hellen / Yunan terimini Atinalılar gibi antik paganlar, onların pagan kültürü ve Divan Edebiyatı Osmanlıcası gibi yüksek addedilen Atina lehçesi özentisi bir saray lehçesi için kullanmışlardır. Roma hukuku ve kurumları evrim geçirmeye devam etmekle birlikte Latince terminolojisini de sıklıkla muhafaza ederek doğrudan Ortaçağ Roma (Bizans) dünyasına geçmiş ve bu dünyanın biçimlenmesinde belirli bir rol oynamışlardır. Roma'nın Latin hakim unsurdan Yunan hakim unsura bu ilginç tarihsel dönüşümü (Bizantifikasyonu) Hellenistik dünyaya hakim Greko-Romen yani zaten ilk yükselme ve yayılma devirlerinden bu yana Latin olduğu kadar yarı-Yunan bir imparatorluk olmasından kaynaklanır. Tabii Hıristiyanlığın hakim hale gelişi ve barbar istilaları altında Roma devletinin Latin hakim unsur Batı yarımküresinin çözülüşü göz önüne alınmalıdır.

Kutsal Roma İmparatorluğu ise Roma İmparatorluğu'nun Batı yarımküresinin fragmante olmasından asırlar sonra Cermen savaş lordlarınca kurulmuş, ilk kurma girişimleri emperyal bir despotluk şeklinde gelişip feodalite bağlamında başarısızlığa uğrayarak çok daha konfederal, mevzuatları ve yerel egemenlikleri güvenceye alma odaklı bir yapıya evrilmiş Roma'dan bağımsız bir siyasi organizasyondu. Ancak Kutsal Roma İmparatorluğu adından anlaşılabileceği gibi varoluşsal meşruiyetini klasik Roma'dan devşirdi (translatio imperii), bu görece gevşek yapı içerisindeki bağımsız üye unsurlar Latinceye, Roma hukukuna ve Roma literatürüne yani Roma mirasına yoğun biçimde başvurdu. Haliyle evet uydurma "Bizans" gibi Roma'nın kendisi olmasa dahi Kutsal Roma doğrudan Avrupa'daki Roma mirasının ve Franklarla Almanlar gibi Cermen kavimlerin ve geleneklerinin bir ürünüydü.

Esasında şuna değinmekte fayda var: Eski tarihçilerin bazıları "hepimiz bir parça Romalıyız" der. Latin tabanlı bir alfabeyle yazıp bir Roma/Bizans metin teknolojisi olan küçük harfler kullandığımız için, medeni kanun konusunda Iustinianus tarafından derlenmiş Roma hukukuna dayandığımız için, Romalıların mühendislik ve taktik tekniklerine hala başvurulabildiği için, kurumları sık sık birilerince kopyalanmış veya ilham vermiş olduğu için bu söz konusu ifadeye belirli bir haklılık payı atfetmemek biraz zordur. Roma siyaset, hukuk, mühendislik ve altyapıda çığır açmış ve asırlar boyunca ayakta kalmayı başarabilmiş gerçekten olağandışı bir antik süper devletti.



< Bu mesaj bir yönetici tarafından değiştirilmiştir >

DH Mobil uygulaması ile devam edin. Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin. Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.