quote:

yine bir yıl ülkenin dört bir yanında gecekondu yıkımlarıyla başladı. yıkımlar “kentsel dönüşüm” adı altında yayılarak, sürüyor. burjuvazi “çöküntü alanları”, “suç mekânları”, “görünü kirliliği yaratıyorlar”, “uygar dünyaya rezil oluyoruz” gibi onlarca aşağılayıcı sözü sıralayıp, işçi ve emekçilere duyduğu kini kusarak, müthiş bir ideolojik saldırı yürütüyor. biraz güçlü bir direniş gördüğünde ise, çark edip, “sağlıklı yaşamdan, herkesin ev sahibi olma hakkından” dem vuruyor.

Dün kentin kenarında, dışında kalan bu alanlara mahkûm edilenler, bugün o alanlar kentin içinde kalınca, “en güzel yerleri işgal edenlere” dönüşüveriyorlar. bunun için, önce, doğrudan şirketler eliyle istanbul’da çeşitli yoksul semtlerinde düşük fiyatla, emekçilerin arsaları, evleri satın alınmaya çalışıldı, birçok yerde tekeller doğrudan mafya yöntemleri kullandı. sistemi de teşhir eden bu tarzın, yaratacağı tepkiden de dolayı işlemesinin mümkün olamayacağının anlaşılması, burjuvaziyi başka yöntem arayışına itti ve belediyeler eliyle devlet doğrudan devreye girdi. “kentsel dönüşüm” adı altında, emekçilerin bin bir zorlukla edindikleri ev ve arsalarına çok düşük fiyatlarla el konuldu ve buradan sermayeye doğrudan rant aktarıldı. direnen yerlere belediye hizmetleri aksatılarak, buralar çöküntü alanları kapsamına alınmaya çalışıldı, çalışılıyor. (son örnek, istanbul tarlabaşı, dolapdere’dir. belediye çöpleri toplamayarak, hizmet götürmeyerek, şehrin göbeğindeki bu büyük alanın çöküntü alanı ilan edilmesini ve zor yoluyla ranta açılmasını sağlamaya çalışıyor.)

İşçi ve emekçiler kent dişina sürülüyor! 1950, 60, 70 ve 80’ler boyunca kente geldiklerinde yaptıkları gecekondularla kentin hemen dışı ve çevresindeydi işçiler, emekçiler, yoksullar. onlar bir lokma ekmek arıyor, acımasız kentin kendilerine vermediği barınağı, yoksul hemşerileriyle imece usulü çalışarak bir gecede kentin karşısına dikiyorlardı. zaman geçti, yıllar tükendi, nüfus çoğaldı, gecekondu mahalleleri kentin orta yerinde kalmaya, rant değeri oluşturmaya başladı. işte şimdi bu alanlar boşaltılıyor. emekçiler toki eliyle kentin dışında yapılan yeni gecekondulara sürgün ediliyor. kapitalist kent, bağrındaki işçi ve emekçiden, yoksullardan oluşan uru kesip atıyor, kenti temizliyor!

quote:

Devlet, bir sınıfın bir başka sınıf üzerinde egemenlik kurma aygıtıdır.Kapitalist toplumlarda da devlet sermayenin egemenliğindedir.Bu baglamda sermaye kolluk kuvvetleri tarafından iç ve dış tehditlerden korunmak zorundalıgı hisseder.Bahsettigimiz iç tehditlerden biri örgütlü,siyasal ve mücadeleden korkmayan bir emekçi sınıfıdır.Sistematik olarak sömürülen emekçi sınıfıı bu örgütlü duruşu ona baskılarla, zorlamalarla,işkencelerle ve yeryer katliamlarla sindirilmek ve örgütsüzleştirilmek üzere geri döner.Amaç kişiyi bireyselleştirerek "en sorunsuz sömürge aracı" haline getirmektir.

Fakat bunlarda yeterli degildir.Bireyselleşen işci aynı zaman bilgisizleştirilmeye ve duyarsızlaştırılmaya itilmek zorundadır.Bu ilkögretimlerden üniversitelere kadar böyledir.Ezberci egitimin amacı huzursuzluk cıkarmayan,kücük sıg ve nitelliksiz dünyasında mutlu,düzene koşulsuz itaat eden insanlar yaratmaktır. Magazin kültürüyle içi boşaltılır, holiganlık kültürüyle inançları ve umutları ayakta tutulur.

Böylece süreçi hızlandıran etmenler birleşmeye başlamışltır.Sermayedarın kozu dışarıda iş bekleyen milyonlarca işsiz olmuştur.Bu seferde işten atılma "aç kalma" korkusuyla tepkisizleştirilen emekçi kitleler taşoranlaştırılarak ve sosyal güvensizleştirilerek kölelik şartlarında yaşamaya mahkum bırakılır.

Bu kölelik düzenine başkaldıran kitlesel isyanlar düzenin başına dayanmış olan tetigin çekilmesi durumudur.Bunun farkında olan egemen sermaye sınıfı kendi ordusunu kendi yaratma çabası icine girerler.Her sene alınan binlerce yeni polis memuru bunun en açık göstergesidir.Bu sayede olası bir sistem karşıtı hareketlenmede isyan eden sınıfa, acımazsıca şiddete uygulanarak etkisiz hale getirilecek ve bu şekilde sistemin sorunsuzca devamlılıgı saglanacaktır.