quote:

Orijinalden alıntı: saig10

Acaba bir gün bu halk birlik olup da mesela araba alırken, hangi hizmetlerin karşılığı olarak devlete araba fiyatının yerine göre 2-3 katı kadar vergi verdiğini yani araba alırken verdiği verginin kendisine nasıl bir geri dönüşü olduğunu sorgulayacak mı? Sadece araba değil, her şeyde geçerli.

Aslında cevabı biliyorum. Bu ayrışmışlık, bu kutuplaşmışlığın geri dönüşü yok benim gözümde, kadere razı gelmek de artık genetiğimize işlemiş zaten. O yüzden belki arada göstermelik, gaz almalık ufak değişiklikler olur ama bu düzen kolay kolay yıkılmaz. Baştakiler değişir, kıçtakiler değişir, zaman değişir, düzen yine bu civarda seyreder bu topraklarda.

Sırf emeğinin karşılığını adil bir düzende alabilmek ve elin asgari ücretli Hans'ı, beyaz yakalı Mark'ı kadar yaşayabilmek için vatanından gitmeyi hayal etmeye mecbur bırakılmak ne acı. Ben yapamadım, yapabilen arkasına bakmasın.

quote:

Orijinalden alıntı: copycat

Bir bardağa su doldurduğunuz zaman, su dışarı taşana kadar yükselen seviyenin çok önemi olmayabilir. Ancak bardak tam dolduğu zaman tek bir damla bile bardağı tasirmaya yeter.

Türkiye halkının önemli kısmı gönüllü olarak fakirliği seçti. Fakirlesmek ve aciz duruma düşmek istedi. Kendini her konuda avuttu. Otomobil piyasasını da bundan bağımsız göremeyiz.

Gençlerimize hiçbir umut veremedik. Ülkeyi kaçanın kurtulduğu bir kapan haline getirdik. Çünkü özellikle biz 80 kuşağı çok korkak yetiştirildik. Gölgemizden bile korkan bir nesil olduğumuz için bizden yaşlı olan Kara cahil kesimin karşısına dikilemedik.

Önce sıfır km otomobiller alınabilir olmaktan çıktı, millet, "olsun temiz düşük model ikinci el alırım" dedi. Sonra yüksek model ikinci eller menzilden çıktı, bu sefer de ahı gitmiş vahı kalmış araçları övüp "asıl güzel araçlar bunlardi alacaksın 2000 model bir x araç yap bakımını kullan" diye kendimizi kandırdık. Artık herhangi bir araç almak imkansız oldu yakında millet Tayland gibi tuktukla gezmeye başlar.

Türk milleti fakirliği ve acizliği sevdi.