Gitmiyor usta gitmiyor.... Bunaldım yeter vallahi ya |
neden özel hayatımızı buraya yazıyorsun anlamıyorum canın istediği zaman terk ettin beni kaç kere ciddiydin ya da değil ben nerden biliyim bi daha yazma defol dedin şu ana kadar hiç seninle mutlu olmadım dedin oyuncağın mıyım ben senin benim de duygularım var her seferinde ne kadar üzüldüğümden haberin yok |
Hiç bir zaman defol demedim. Konuşmalarımız duruyor açar gösteririm. Ayrıca sen yazıyorsun özelden yaz madem |
Hemde nası hocam muhtemelen askere gideceğim |
Sa Dün gece gördüm konuyu, uzun uzun yazdım göndere bastım ve bi baktım ki cezam hala bitmemiş o yüzden şimdi yazıyorum. standart gidiyor hayat, üni bitecek hala özet çıkarmalı ödev veriyorlar deli oluyorum, o yüzden yapmıyorum ödevleri .d Erasmus olursa yazın arkadaşlarla tatile gitme işi sıkıntıya girecek para mevzusundan dolayı, çalışmam lazım ama kim gidip çalışacak, ben mi? Hayatımda ki sorunlar bunlar işte, bi de kız olsaydı diyorum ara sıra, zamanı geldi gibi düşünceler geliyor aklıma. Hormonlar rahat durmuyor, hayata bakışımsa tam tersi Öyle yani, keşkelerle yatıp kalkıyorum her gün ama yapacak bir şey yok |
Bölümle alakalı sıkıntım yok ama üniversite bitirdi bu seneyi. 1 senemin çöpe gitmesi iğrenç bir durum Öyle bitkisel hayatta takılıyoruz şimdilik.... |
Son paragraf beni anlatıyor |
O zaman güneşe karşı sigara Qeyfi |
Askerdeyim büyük ihtimal bro. |
Git kardeşim ne güzel vatanına hizmet edeceksin |
Orası öylede hocam şu devrecilik olayı çok sıkıyor canımı. Acaip eziyorlarmış bizim amcaoğlu anlatıyor gerçi o Ağır RDM. |
gitmiyor |
Orası öyle ama zorundasın. Ataların ezilirken korkmamıstı sende korkmayacaksın. |
Iyi gidiyor. |
Selams < Resime gitmek için tıklayın > |
Alıntıladığım mesajı yazalı 15 ay olacak. Tatile de gittim o dönem, Erasmusa da gittim. Ödevlerin hiçbirini yapmayıp 5. yıla da uzattım. Hala çalışmam lazım ama kim çalışacak, ben mi? 15 ay geçti ama ben aynı yerdeyim, aynı hissediyorum. Bu 15 ayda çok güzel ve farklı şeyler yaşadım, hayatımda ki birçok ilki bu dönemde yaptım. Ama bugün, şu anda 15 ay önce oturduğum sandalyede, aynı klavye ve bilgisayarla ve en kötüsü aynı düşünceler eşliğinde bunu yazıyorum. Erasmus döneminde düşünüyordum, döndüğümde şunu yaparım bunu değiştiririm diye. Ama aynı çoğu şey. Hayatımdaki sorun bu, sorunlar değil. Sorun düşünce şeklimde, bunu anladım. Öyle yani, keşkelerle yatıp kalkıyorum her gün, yapacak çok şey var ama yapmıyorum |
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >