Teknoloji Haberleri
Bu konudaki kullanıcılar: 1 misafir
7
Cevap 602
Tıklama 2
Öne Çıkarma
Cevap 602
Tıklama 2
Öne Çıkarma
1. sayfa
-
Lütfen Yardım Edin Akıl Verin Zor Durumdayım
1. sayfa
DH Mobil uygulaması ile devam edin.
Mobil tarayıcınız ile mümkün olanların yanı sıra, birçok yeni ve faydalı özelliğe erişin.
Gizle ve güncelleme çıkana kadar tekrar gösterme.
23 yaşımda kendi halimde bir gencim olaylar bundan 5 6 yıl önce falan başladı annem ve babam babamın aldatmasından dolayı boşandı tabi boşandıktan sonra dünyanın olayı oldu haberlere konu olabilecek cinsten(mesela babam annemi silahla kovaladı gibi)boşanma esnasında annem hiçbirşey istemiyorum demiş bizde kızdık anneme kardeşimle çünkü babam dededen kalan dünya kadar malı mülkü milyonluk yerleri sattı ve hiçbir borcu ödemeden tüm parayı kendisi yedi.(kimsenin tazminatını vermiyor borçları ödememiş)annemde yok öyle olmaz ondan sonra para için boşandı derler diye hiçbir şey almadı sadece nafaka aldı onuda babam 1 2 ay verdi bir daha vermedi.neyse o sene ben üniye gidecem laptop lazım babama dedim oda alamam param yok yurttakileri kullan dedi bunu milyonları varken dedi neyse tamam dedim ben para biriktirip annemle beraber aldık.babam ben okuldayken doğru dürüst para yollamadı ben çalışmak zorunda kaldım hep annem para yolladı.aradan yıllar geçti üniversite 3'te ben okulu maddi imkansızlıklardan dolayı bırakmak zorunda kaldım tabi bu arada annem ben üni 1 deyken bir başkasıyla evlendi hiç istemesemde belli etmedim tamam dedim nasıl olsa ben okuldayım senede 1 2 ay anca yüzlerini görürüm dedim onlar mutlu olsun gerisi boş dedim ama öyle olmadı okulu bıraktım ve annemin yanına döndüm çünkü babamın yanında kalmak istemedim kendisi anlayışsız ve herşeye karşı çıkan geri kafalı bir tip.mecburen annemle ve evlendiği adamla yaşamaya başladım başta iyiydi herşey güzel anlaşıyorduk falan yıllar içinde değişmeye başladı zaten adamı ilk gördüğüm anda içim bir garip olmuştu ama olsun önyargıyla yaklaşmıyayım dedim.adam yıllar içinde bize tutumu değişti kendisi günden güne daha çok alkol almaya başladı eve geldiğinde bize iğrenirmiş gibi bakmaya başladı.bazen beni gece yarıları tutup boş boş konuşmaya başladı günden güne can sıkmaya başladı.bazen benim çocukluk arkadaşlarım geliyordu istanbula onları evde misafir etmek istedim getirme onları ben eve almam dedi.zamanla tersleşmeye başladık herşeye benim adıma karar verir oldu evde sadece o karar alır oldu tam çakma kabadayı gibi davranmaya başladı.(ben öyle istedim öyle olacak gibisinden kendini beğenmişlikler artist artist laflar konuşmaları bir duysanız sanarsınız terminatör a.... )tabi bu davranışlar ve boş konuşmalar can sıkmaya başladı zamanla,anneme söyledim oda aldırış etme diyip alttan almamı söyledi ailecek alttan aldık sıf annem için.zamanla ben odadan çıkmamaya başladım çünkü boş konuşup canımı sıkıyordu bu seferde bu çocuk niye hep bilgisayar başında oldu geceleri gelip yat demeye başladı yani kısaca zamanında beğenmediğim babamı aratır oldu desem yeri.(gerçi onu da sevmiyorum çünkü zamanında bana para yollamayıp parayı pavyonda yedi ve benim okulu bırakmama neden oldu).neyse ben okulu bırakınca işe gir çalış dediler tamam dedim çalışmaya başladım ama çok iş yeri değiştirdim birçok yere girip çıktım çünkü açık öğretim sınavlarım için onlar daha önemliydi.neyse böyle yıllar geçti kısa geçeyim en son bu yıl çalıştığım iş yeri kriz yüzünden beni ve birkaç kişiyi işten çıkardı ondan sonra iş bulamadım en son arkadaşımla antalyaya gittim güzel bir iş bulduk tam bir hafta olduğunda ordanda çıkarıldık ve eve döndüm annemlerde o sıra yıllık izinlerine çıkmışlardı.eve bir geldim bu adamın suratı sirke satıyor zaten yıllar içinde yaptığı birçok şeyden dolayı iyice uzaklaştık birbimizden en son böyle olunca noldu dedim anneme dedi ki bu çocuk çalışmaz adam olmaz demiş.benimde sinirim bozuldu çünkü bunu diyen adam evlenene kadar(45 yaş) boş gezenin boş kalfasıymış.Benim amacım bir esnaf dükkanında yada bimde şokta kalıcı olmak değil kısa sürede açıköğretimi bitirip mezun olmak ve hemen askerliği yapıp okuduğum bölümden iş bulmaktı ben bunun peşindeydim çünkü 4 yıllık okulu bitiremedik bari bunu bitireyim dedim.en son annem kardeşimle evlendiği adamın akrabalarının yazlığına gitti bu adam o akşam eve geldi gece yarısı dedi ki 1 hafta sonra bu evden gidiyorsun burası yatma yeri değil git babanın yanında yat dedi orda biraz tartıştık vuracaktım yüzüne zor tuttum kendimi küfürler etti bağırdı çağırdı gitti.ben de annemi aradım anlattım yanında evlendiği adamın annesi vardı ver telefonu ona dedim ona da anlattım oda sen saygıda kusur etme sen ona muhtaç mısın sen benim öz torunumdan farksızsın gerekirse gider köprü altında yatarsın gibisinden şeyler söyledi tamam dedim kapattım.ama içim içimi nasıl yiyiyor gelsin eve onu nasıl döveceğimi planlamaya başladım sövüyorum sağa sola vuruyorum falan zor sakinleştim bir ara şeytan dedi ara babanı anlat durumu gelsin vursun bunu dedim çünkü babam komple karşıydı bu evliliğe kızgındı her defasında derdi birşey olursa ara beni 2 3 saate orda olurum derdi.sonra dur dedim öfkeyle hareket etmeyelim pişman olacağımız şeyler yaşamayalım çünkü büyük ihtimalle babam o adamı vurur durum daha da kötü olur dedim.oturdum düşündüm ne yapabilirim diye tek çare bu adamdan uzak kalmam bunun içinde askere gideceğim ama aklım burada kalcak.bu arada işin kötüsü kredi kartı borcu var 2 3 milyar kadar işten çıkarılmasam ödeyecektim.askere gidersem onu annem ödemek zorunda kalacak.bizim tek gelirimiz bir ev kirası ve annemin maaşı var.şimdi bu adam önümüzdeki 3 4 güne gelecek beni evde görecek laflar falan söylecek ben zaten doluyum herşey bir kıvılcıma bakıyor 50 yaşındaki adamı acımam komaya sokarım o kadar doluyum.bunun haricinde daha anneme yaptığı saçmalıklar falan var onları es geçtim kısaca adam bıktırdı bizi.aileside böyle diyor onlarda kızıyorlar konuşuyorlar ama adam anlamıyor yine aynı şeyi yapıyor.biz bıktık anneme boşan falan dedik onun ailesi boşanmayın diye diretiyor.şimdi siz olsanız ne yaparsınız lütfen akıl verin bana artık dayanacak gücüm kalmadı.kavga etmek istemiyorum ama beni mecbur ediyor.annem boşansa biz naparız benim işim gücüm yok bulamıyorumda askerlik var babam hayırsız biri.eğer boşanırlarsa istanbul gibi bir yerde geçinmek çok zor.babam duysa bu olayı,bize çıkın buraya gelin diyecek annem yalnız kalacak burada kalsak adamla kavga etme noktasına geldik beni evden kovdu ne kardeşim ne annem dayanacak gücümüz kalmadı artık.ben evden gitsem gidecek yerim yok.lütfen yorumlarınızı fikirlerinizi esirgemeyin benim için çok önemli.okuduysanız teşekkür ederim düşünceleriniz bekliyorum.yazı biraz bozuk olabilir kusura bakmayın sinirle böyle yazdım.
sağlıcakla kalın...