1. sayfa
Kumral ve teni güzel kokan. :) |
dizlerime yatırıp sadece saçların okşamak istiyorum |
Boynunun kokusunu içime çeksem yeter. :) Her ne kadar arada mal davranışlarım devam etse de, kendimle bir konuda gurur duydum, düşüncelerimde eskisine nazaran sağlam düzelmeler var, galiba yavaş yavaş nezih, sakin, sabırlı ve en önemlisi iyi niyetli düşünmeye başlıyorum. İyi niyetli olan kaybeder, kaybetmez, bu önemli değil. O pislik ben, benden uzak dursun. |
Hayko Cepkin ne demiş; "Sakin Olmam Lazım" :) Sakin ol, Boşver, Sabret. 3 adımda kendini belalardan yeterince garantiye almanın temelleri. |
< Resime gitmek için tıklayın > Bu kedimiz. Bu da köpeğimiz; (Şimdi 4 yaşını dolduracak, yavru hali) < Resime gitmek için tıklayın > |
Geçmiş olsun hocam. Hangi ilaçları kullandınız? Yani yazdıklarınızın çoğunu anlamadım ekt vs. İlaçlar etki etmedi mi? İğne falan demişsiniz |
30 ay boyunca her ay Xeplion iğne kullandım. Fena değildi ama bende fazla bir etki yaratmadı, kestik. Şimdiki ilaçlarım hayatım boyunca kullandığım en iyi etki yapan ilaçlar; 1. Lamictal (200 mg sabah, 200 mg öğlen) 2. Abilify (20 mg akşam) 3. Leponex (12.5 mg gece, 50 - 100 mg arasına çıkılacak, tolerans gösterebilirsem tabii) Leponex normalde tek şizofreni tedavisi ama şizofrenlerde 900 mg'a kadar çıkılıyor, işitsel veya görsel halisünasyonum yok, bu sebeple Leponex duygu durum düzenleyici olarak kullanılıyor bende. Benim hastalığım ismini verdiğim üzere Affektif Bozukluk. Şu anki ilaçlarım gayet iyi. Leponex 100 mg'a çıkartılırsa Abilify kesilecek. İki ilaçla devam edebilirim, muhtemelen sürekli kullanmam gerekecek, yan etki görmüyorum. |
Geçmiş olsun hocam.Kendini değiştirebilecek olan birazda kendinsin aslında,ilaçlar evet faydalı,kullanılması gerekiyor ama kendine hakim olursan hem tedavi süreci kısalır hemde tam verim alırsınız diye düşünüyorum bu işlerden anlamasam bile. |
Sakin ol, takma, sabret. Kötü olaylar için en etkili 3 çözüm. |
1. sayfa
Daha önceden çeşitli psikolojik problemler yaşadım maalesef. Özel hastaneye tonla para verip EKT tedavisi oldum. Hücum tedavisi adı altında uzun süreli görüşmelerim oldu. Psikolog, psikoterapist, psikiyatrist, en az 20 farklı doktor dolaştık. Bazıları kısa dönem, bazıları uzun dönem. Uzun süre iğne tedavisi oldum, ilaç tedavisi görüyorum. Sinir hastalığım için tedavi oldum ve oluyorum arkadaşlar. Küçükken muhabbet kuşunu yıkansın diye duşa sokmuştum, o şekilde ölmüştü ama bunu isteyerek yapmadım. Bunun dışında bugüne kadar öldürdüğüm tek hayvan sivrisinek. Kangal köpeğimiz var, hayatta en çok sevdiği insan pek göremesem de halen benim. İran kedimiz var, sakin ve uslu bir kedi olmasına rağmen benle sürekli oynar. İkisi farklı evlerde tabii. Bunu anlatıyorum, çünkü ben cani biri olmaktan çok uzağım. Ha, yaptığım yanlış şeyler olmadı mı? Tabii ki oldu ama ben durduk yere kimseye bulaşacak bir tip değilim, biri benim alanıma girmedikçe benim kimseye zararım dokunmaz. Ha, ettiğim kavgalar oldu, ailemle bile ettiğim kavgalar oldu ama onlar sınırı çok aştılar, ben o güne kadar hep ama hep sabrettim.
Ben bahtsız bir insanım maalesef. Şanslı olduğum konular da var ama genel olarak bahtsız bir insanım. Şu internet yüzünden başıma çok şey geldi. Hani reelde insanların çeneden başı derde girer ya, benim de klavyemden başım derde girdi. Pek çok sitede takılmayı bıraktım. Burası var, Facebook var (Sadece haber ve müzik paylaşıyorum) bir de haberlere daha fazla ulaşabilmek adına Twitter açtım. Görece aktif olduğum sitelerin hepsi bu kadar.
Sizce yaşadığım bunca olumsuzluğun altında insanlara nasıl olur da kendimi sevdirebilirim? Geçmişim kötü, artık daha kötüye gitmesine izin vermeyeceğim. Düşüncelerimde önemli adımlar attım, eski hatalarımı tekrarlamıyorum. Lakin o geçmiş benim geçmişim. Hayatıma biri girerse ona nasıl "Ben bunları yaşadım" diyeceğim? Çok, çok anlayışlı biri olması lazım. Kendimden nefret ettiğim için intihar girişimim de oldu. Başarılı sonuçlanabilirdi ama bir şekilde kurtuldum. Halen daha canıma pek değer vermiyorum, kendimi sevmiyorum. En kötüsü de bu.
Size sorunlu değilim demiyorum, size kötü bir insan değilim diyorum. Zaman zaman çok karaktersiz ve kötü bir insan olduğumu düşünmüyor muyum? Kendimden nefret ettiğim için evet ama benim düşüncelerim etrafımdan gördüklerimle şekillendi. Hayat kötü zaten, benim düşüncelerim pırıl pırıl kalamaz ama ben sinir olduğumda düşündüklerimi (Abartılı şeyler düşünmüyorum bu arada) uygulayacak bir adam değilim.
Uzun oldu, farkındayım, burada ufak yaşta insanlara kendimi dökmek de doğru değil ama insanlarla iletişim kurmak istiyorum, çünkü ben bu değilim, ben özümde iyi biri olduğuma inanıyorum, çünkü ben, vicdan azabı çekiyorum.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >