1. sayfa
Güncel |
Çok güzel hocam devam et . Şahsen ben de bu tarz dizeleri seviyorum. Kitap çıkarsan bu tarz şiirlerle dolu , inan ki alırım. |
Yorumunuz için teşekkür ederim hocam, beğenmenize sevindim İlk şiir denememdi bu (Yani ilk sayılır) Eğer 100'den fazla şiir yazarsam bir kitap çıkarmayı düşünürüm ama henüz erken (Umarık bir gün kitabım basılır ) |
Hocam arkadaş ekleyin çıkarırsanız haber verin alalım :) Bu arada kimden etkilendiniz ? Tabiiki illa birinden etkilenmeniz gerekmez ama dizeleriniz çok ustaca geldi bana . Şiirle aram pek yoktur aslında ama bu tarzları arada okurum. |
http://www.youtube.com/watch?v=xBh19aBTMW8 dakika 2 den sonrasını aynen sana söylemek istiyorum |
Keşke anlayabilecek kadar ingilizcem olsaydı |
Kitap için çook erken hocam Konu korku edebiyatı, kasvetli yazılar olunca herkes gibi benimde örnek aldığim kişi Edgar Allan Poe oluyor Bu arada bunu çok kısa bir zamanda yazdım, eksiklikler var; diğerleri daha derli toplu, daha yoğun olacak |
@Efikey Yeni şiir ekledim dostum |
Güncel |
Yeni şiir ekledim |
1. sayfa
Kabuslarımın Sebebi
Ruhani ellerin bedenimi sardığını hissedebiliyorum.
Hareket edebilecek takatim yok; göz kapaklarım ağırlaşıyor.
Duvarların rengi giderek koyulaşıyor, zifiri karanlık basıyor.
Uyanmak istiyorum uyumadığım uykumdan, kurtulmak istiyorum kabuslarımdan.
Sanrılar görüyorum. Tanrım gözlerim ne çabuk alıştı karanlığa?
Yaşadığım korkuların temel kaynağı hayalperest ruhum mu yoksa?
Göremediğim Korkularım
Göremediğim Korkularım
Gece tüm kasvetiyle çökerken sokaklara, gökyüzünde dolunay beliriyor güzel ışıltısıyla.
Bilmediğim caddelerde, bilmediğim sokaklarda, ellerim ceplerimde dolaşıyorum.
Boş sokakları arşınlarken kuşku düşüyor içime tüm sıkıntısıyla
Şakaklarımdan aşağıya terler süzülüyor hızlıca
Sis bulutları kaplıyor dört bir yanımı
Göremez oluyorum güzel dolunayı
Korkak bir kediden farksız titriyorum
Görebildiğim tek şey beyaz dumanlar ve bazen sönük yıldızlar
Neden gelmiştim ben buraya? Niçin kalmıştım sis bulutları arasında?
Hatırlamak için nelerimi vermezdim şimdi; çok mu geç her şey için?
Zor bela bir adım atıyorum göremediğim korkularıma
Sanki dağılıyor sis bulutları, parlıyor dolunay, canlanıyor yıldızlar.
Sahi ben ne zaman yazdım tüm bunları?
Düşlerimde mi öldürdüm kendi benliğimi?
Yoksa her şey benim yaratmış olduğum bir mizansen mi, yatarken hasta yatağımda
Yıldızların Ölümü
Saçlarının arasında yolculuk yapmak isterdim.
Sen benim evrenimdir ve keşfedeceğim daha çok yıldız vardı ruhunda
Anlatmak isterdim seni yerde gezen tüm karıncalara
Senin için birçok şey yapmak isterdim; hatta ölebilirdim uğrunda
Eğer o gece hiç yaşanmamış olsa...
Kendini bırakırken pecereden aşağıya, yanında olmak isterdim;
Dokunamazdım sana, uzatamazdım elimi ama... Son nefesini solurdum yanında
Bir intiharla toplu katliamdı senin yaptığın;
Bir evreni yok ettin, yerde gezen masum karıncaları katlettin...
Sen kendini öldürerek her şeyi mahvettin.
Şimdi kapkara bir karanfil yakışır mezarına
Huzurla uyu, silüetin şuan tam karşımda
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ozzy Manson -- 14 Ekim 2017; 11:22:53 >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >