Hep merak etmişimdir, sabah uyandığımda yok işte sigarayı bırakıp sağlıklı yaşamaya başlayacağım, yok derslerime çalışacağım, yok istifa edip başka bir yere taşınacağım.Bu tarz ani ve büyük kararları alanlarınız var mı?Kendimi hep böyle kararları almaya ittim ama hiçbir zaman kendimi ikna edemedim,kişinin isteğiyle mi alakalı yoksa canınıza tak etmesı veya bir travma sonrası mı olması lazım bu değişikliklerin?Yapabilenler ne düşünerek yaptığını anlatırsa çok sevinirim.
30 yaşında üniversite başlıyorum. Uzun bir toplandıyken sunuma boş boş bakarken aldım bu kararı. Ondan beri iş değiştirdim. Gelirim %50 azaldı. Millet çoluk çocuk yaparken ben ders çalışıyorum. Başta ailem ve çevrem yadırgadı ama onlara şunu anlatamıyorum. Önümde ortalama 35 sene var. Bu kadar vakitle ne yapacağımı bilmiyorum. Bazıları aile kuruyor ama ben aile kurmak istemiyorum. Yeni bulduğum bir tutkuya harcamak istiyorum. Zamanla herkes alıştı. Şu an kimse bahsini bile açmıyor.
İş verenim bana fırça kayıyordu sonuna kadar dinledim. Konuşmasının bir yerinde mantık hatası yaptı, anlık bir olaydı planlanmış bir şey değildi. Bakın dedim siz beni bununla suçlamazsız. Sağlıgımdan endişe edip doktora gitmek için sizden izin isteyecek değilim. Bunun için beni suçlayamazsın doktorun verdiği 14 gün rapora ben 7 güne indirdim. Beni sorumsuzlukla suçlarken bunu da düşün. . Bla bla bla . ..dedim.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Bisikletçi76 -- 26 Eylül 2020; 23:51:3 >
< Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >