quote:

Orijinalden alıntı: Ryan Oreily

Bende hemen hemen aynı durumdayım senelerdir.

O kadar zor ki bu durumda birşeyler yapmak, içinde olmayan anlayamaz.

Fakat umut etmek işkenceyi uzattığı kadar insanıda yaşamda tutan şeydir.

Yaşamak için mutlu olman gerekmiyor.

Etrafında gülücük saçan insanların çoğu yalan, çoğu rol kesiyor.

Gerçek mutlu olanlarda hergün tv izleyip salak salak dedikodu yapan insanlar.

Öyle mi olmak istiyorsun?

İstemediğini biliyorum çünkü bir defa sorgulamaya başlayınca sonu yok bu işin.

Ama bununda bir önemi yok.

Aslında baktığın zaman hiçbirimizin, hiçbir şeyin önemi yok.

Silik bir tip olabilirsin, arkadaş çevrende popüler olmaya bilirsin, çok boş konuşmayı sevmiyor olabilirsin.

Ama bu dünyadasın ve yaşıyorsun.

Ve bu bir kere olacak birşey, zaten başlı başına yaşamak için bir sebep.

Uzun vadede bu fikri aşıla kendine ve bu dünyaya nasıl bir iz bırakmak istediğini düşün.

İntihar edenler unutulur gider, sadece ailesi ömür boyu ızdırap çeker.

Bunu ailene yapmaya hakkın yok, kendini ailene açamıyorda olabilirsin, bunun da bir önemi yok.

Sen bir bireysin, o sınıftaki hocana rağmen bir bireysin.

Ömür boyu ezilmişliğini, ezerek çıkarmaya çalışan, asıl ezikler için kendini bu kadar yıpratma.

Hepimizin var böyle dangalak hocaları.

Senin hayatında ne kadar yeri var ki onun?

Hayatına dahil edeceğin şeylere sen karar verirsin.

Hocan kim ki?

Ne kadar süre daha göreceksin?

Lisedeyken nefret ettiğim hocalar vardı.

Ne oldu peki.

Mezun olduktan sonra bir kere bile gitmedim, görmedim.

Üniversitesi de aynı şekilde oluyor, olacak.

Hayat devam ederken dış etmenleri eğip bükmen sana bağlı.

Bende pesimistimdir.

Gerek çocukluğum, gerekse dünyaya bakış açımdan ötürü.

Senin düşündüklerini de düşündüm.

Halen düşünüyorum.

Ama hayat benim hayatım.

Kısa vade de sosyalleşmeye çalış.

Birkaç yeni insan tanımaya çalış.

Kafa dengi olanlar çıkacaktır.

Sabret karşına bir kız çıkacak.

Ama ondan da çok umutlanma.

Büyük ihtimal psikolojik olarak iyi durumda olmayacak ve bok çuvalı gibi bırakacak seni.

Neyse toparlamak gerekirse.

Kısa ve uzun vadeli planlar yap.

Bunlar somut olmak zorunda değil.

Hayatta olduğumuz için şanslıyız bunu unutma.

Karamsarlığı kabullen ve yaşamaya devam et.

Çünkü hiçbir zaman o toz pembeliğe ulaşamayacağız.

Gerçeklerin yükü ağırdır ve onları taşımak, en güzel iştir.

quote:

Orijinalden alıntı: AnadoluEfes

Kardeşim klasik bir laf olacak ama spor diyeceğim bende neden dersen spor depresyondan kurtulmanın en iyi yoludur zaman harcaman ve vücudunun yorulması ile birlikte kendini sürekli dinlenme durumunda bulduğun için üzülmeye sıkılmaya zaman bulamayacaksın emin ol ne zaman boşta kalıp birşeyler düşünüp durursan depresyon seviyen yükselir bunu unutma sihirli bir değnek yok bir anda sana sokunsunda hayatın mükemmel olsun seni seven özleyen ilgi gösteren birisi olsun bunları yapmak senin elinde ama nasıl ? spor a başla spora gittin diye vücuduna hasta olup sana saldırmazlar kızlar ne olur spor salonunda birisini görür aşık olursun olmadı spordan çıkınca yemek yerken birisini görür aşık olursun hiç ummadığın anda birisi gelir senden bir konuda salonda yardım ister muhabbet olur kızdan hoşlanırsın aşık olursun salondan bir erkekle tanışırsın arkadaş olursun yarın bir gün ya kuzenini doğum günü var vs. diyerek seni davet eder gidersin orda bir kız görürsün aşık olursun bak bu saydıklarımı yaşayan milyon tane insan var ama kimse oturupta kara kara düşünürken gökten üstüne ne kız düşer ne depresyonu geçer ne kadar sosyal olur ne kadar kaliteli arkadaşın olursa o kadar kaliteli çevren olur ve yanlız kalmazsın ve depresyona girmezsin

quote:

Orijinalden alıntı: unRayo

Bence problem kısılıp kaldığını hissetmen. Aynı evin içinde aynı odada geçiriyorsun vaktini. Mutlu olduğunda da onu yapmışsın. Çok fazla kapatmışsın kendini. Kendi kendine yetmiyor insan dostum. Birden etrafında arkadaş yaratmak kolay değil. O yüzden benim tavsiyem; gün içinde evde olacağın vakitlerde dışarı çık, en azından sigara içiyorsan mesela, çık yürüye yürüye iç. Bir banka otur, etrafı seyret. Yine aynı düşünceler kafanda olacak ama evin içinde seni mahvettiği gibi etmeyecek. Git gez dolaş demiyorum. Sadece o 4 duvar arasında olma. Çık bir kafeye git otur bir iki bardak çay iç. Kalk çık mekandan karşıdaki banka otur. Demek istediğim kendini kötü hissettiğin en çok düşündüğün yerlerde olma. Bu sorunları bir tek yaşayan sen değilsin ki. Ama kendi problemini kendin çözebilirsin. Zamanla geçecek. Hepimiz yaşadık yaşıyoruz bunları. Kendine küsme sadece. Sen yetersiz değilsin. Sadece öyle olduğunu sanıyorsun bu yüzden kendini kapatıyorsun.

quote:

Orijinalden alıntı: gandalff

benden bir öneri falan istemedin ama mesajını okudum ve iki sevdiğim kitabı paylaşmak istedim seninle



iyimser olmayan umut - terry eagleton

inançta sevgi de aklın yolunu izlemez - hermann hesse



sen iyi bir insansın, kendine iyi bak

quote:

Orijinalden alıntı: brsaltnc

Çok fazla okuyamadım ama sana en yakın arkadaşımdan bahsedeyim.hayatı yokluk sıkıntı ile geçti.

Bir tek göz odada annesi ve 2 kardeşiyle yıllarca eşyasız dört duvarı dökük sıkıntılı bir hayat

Babası terk edip gitmiş.parasız pulsuz sağdan soladan gelen yardımla büyüyen bir genç

Okula gittiğinde beden dersineden devamsızlıktan kalıyor.Çünkü eşofmanı dahi yok.utancından diyemiyor

paylaşamıyor.etrafındaki arkadaşları sandviç alırken o sadcee seyrediyor.

20 li yaşlarda unutkanlık baş gösterdi.çalıştığı yer işine son vermek istedi acıdıklarından bıraktılar

çok halsiz ve dalgın görürüdüm onu .soraradım neyin var.Derdi ki

kendimi çok yaşlı ve kuvvetsiz görüyorumç.Dışım genç içim ihtiyar gibi.

kafamda deli sorular düşünceler geceleri uyuyamıyorum.diyordu.içini döksün rahatlasın diye sohbet ederdim.

Sordum Ölmek aklından geçyormu diye.Hiç çıkmıyorki dedi.dertleşirdik ondan biliyorum unları

hayatıda pek dindar değildi .içki sigara hatat bazı uyuşturucu .fakat bunlar geçici olduğu için

o yaralarını tedavi edememiş.Yıllar sonra gördüm onu

Yüzünde nur yüzünde gülümseme içinde yaşam pırıltıları.

camiden içeri girmişti karşılaştık.sordum senin kendine getiren nedir.

Allah dedi.Bir gün gene çok sıkıldım.uyuyamıyorum.Rabbime yalvardım.

ertesi sabah kalktığımda sanki kalbim temizlenmiş arınmış.

Yeni doğmuş bir bebek gibi masum hissettim kendimi.aklım daha şefffaf beni

sıkan düşünceler yerini mutluluğa bıraktı.arkadaş çevremi değiştirdim

bana fayda vermeyen ne varsa onlardan uzaklaştım.Şimdi çok şükür yeniden doğmuş gibiyim dedi


senimde Reçeten her ne kadar kabul etmesende


İMAN'dır.

bediüzamanaın bir sözü var

İman hem nurdur, hem kuvvettir. Evet, hakikî imanı elde eden adam, kâinata meydan okuyabilir ve, imanın kuvvetine göre, hadiselerin baskısından sıkıştırmalarından dan kurtulabilir. "Allah tevekkül ederim" der, Hayat gemisinde Tam emniyetle, hâdiselerin dağlarvâri dalgaları içinde seyran eder. Bütün ağırlıklarını Kadîr-i Mutlakın yed-i kudretine emanet eder, rahatla dünyadan geçer, berzahta istirahat eder. Sonra,ebedi saadete girmek için Cennete uçabilir. Yoksa, tevekkül etmezse, dünyanın ağırlıkları, uçmasına değil, belki esfel-i sâfilîne(en aşağı tabakaya) çeker."

quote:

Orijinalden alıntı: Muhafazakar Marjinal Adam

Ne oldu intihar ettin mi ?