Kaori'nin ölümüne bu kadar çok üzülmeyi beklemiyordum ama o mektup sahnesine cok üzüldüm(bazen tekrar açıp izlerim o sahneyi). Ben hep kızla son bir kez birlikte çalacaklar diye düşünüyordum hayal kırıklığına uğradım

Her ne kadar çok korksa da annesiyle sonlara doğru bir olması, annesinin onu aşk acısı şarkısı ile acıya alıştırmaya çalışması çok güzeldi. Annesinin arima için değişimi gerçekten çok güzel işlenmişti. Kaori'nin son mektubunda zaten ağlamayan arkadaşlar varsa ya dram animelerini yalayıp yutmuşlardır ya da taş kalpli olabilirler. Kaori'nin olacakları sezdikten sonra kendini hayata daha çok bağlaması falan insan düşündükçe kötü olabiliyor. Kaori de iyileşmeye çalışınca son birkaç bölüme kadar bekledim belki son defa birlikte çalarlar diye ama ne yazık ki olmadı. Sonunun nasıl biteceğini az çok anlıyorsunuz ilk bölümlerde ama işte o öğrenimden sonraki flashback tadındaki ara bölümler animeyi güzelleştirmiş bence.

Edit: Bu animenin klişe sayılabilecek bir konu ile neden bu kadar sevdiğimi sonunda buldum. Sfu gibi izleyeni aynı anda hem cesaretlendirip hem de üzüntüye boğması. İkisini de eşit mesafede destekleyip hangisine kayacağınızı size bırakıyor.

kızın konser öncesi dua etmesi onun yarı gaijin olmasına, onun arkadaşlarından ayrıldıktan sonra hastane durağına dek otobüste kalmasından muhtemelen hasta ebeveyn/küçük kardeş dramasına yakıt olarak kullanılacağını düşünüyorum da hayırlısı.