quote:

Orijinalden alıntı: Levenbreh

Yakın zamanda ben de bunu düşünüyordum. Benim için bir Godfather, matrix neyse Rdr2, last of us odur.

quote:

Orijinalden alıntı: Levenbreh

Ben sanal gerçekliğin ölü yatırım olduğunu düşünüyorum ancak benim çok bir şey bildiğim yok derin teknoloji hakkında, yorum yapmam pek doğru olmaz.

quote:

Orijinalden alıntı: hidoriumen

Bir sanatçı ve resim öğretmeni olarak ,düşüncenize katılmıyorum, bir işin sanat eseri olmasını sağlayan şeylerden en önemlisi biricik olmasıdır...Geçmişin görsel kaydıdır.Oyunlar bunun tam tersidir,ayrıca verdiği simülatik etki nedeniyle yeteneği de negatif etkilemektedir.Yani oyundaki karakteri yöneten kişi bir süre sonra o karakteri kendisinin ürettiği yanılgısına kapılıyor ve zaten yapabileceğine inanıp herhangi bir girişimde bulunmuyor,böylelikle elinde bir yetenek varsa dahi köreliyor.Bana oldukça fazla öğrenci geliyor bu şekilde ve öğrenmesi de çok zaman alıyor.
Farklı bir yerden bakarsak oyun zaten sanat ile içiçedir,Picasso'nun da dediği gibi "her çocuk sanatçıdır ".Ama salt sanat eseri olarak kabul edemeyiz, günümüzde sanat felsefi olarakta,fiziksel olarakta büyük bir çıkmazda, Türkiye için değil dünya ölçeğinde bu şekilde ve sanat "disiplinler arası sanat"diye bir alana çekildi,genel olarak kapitalizmin doymak bilmeyen açlığı yüzünden(bu tarafı da ayrıca değerlendirmek gerekir)sanat bir tüketim malzemesi oldu,burada da sanatın misyonlarından biri olan yavaş tüketim,yıllanma,gibi olması gerekenler ortadan kaldırıldı.Ve bu disiplinler arası sanat kavramı Contemporary lere gitmişseniz net şekilde görülen bir olaya dönüştü,bu gerçek olana zarar verdi ama çıkmaza da bir yol açtı...
Buradan bakarsak pc oyunlarını sanat eseri kabul edebiliriz.
Yıllar sonra bu dönemin izm ler kuşağında kendi tahminimce "kaosizm"olarak geçebileceğini düşünüyorum.


Çok detaylı konuşulacak güzel bir konu açmışsınız.

quote:

Orijinalden alıntı: hidoriumen

Biriciklikten kastım, kopyalanıp tekrarının olması değildi aslında, gravür diye bir sanat dalı da var hatta heykel de var bu şekilde belli sayıda kopyası üretilebilen...Pek çok kişinin bir arada yaptığı bir organizasyon,sinemada da var gerçi böyle bi organizasyon ama benim sanat anlayışıma uymuyor,zaten açıklamamın ikinci paragrafında başka bakış açısını da yazmıştım:)
Sanatta felsefi olarak farklı bakış açıları ve açıklamaları var ama benim kendi sanat anlayışım,basitçe "sanat sanatçının bizatihi kendisi içindir."Buradan bakarak yorumluyorum, sanatçının kendisi içindir derken de şöyle açabilirim;sanat tekrar üretilemez, çünkü sanat nesneyi veya eseri oluştururken gerçekleşen sanatçının kendisinin tattığı duygu,düşünce fırtınasıdır,performansıdır, bu ne alınır ne satılır,o bir andır.Ortaya çıkan şey,eser,obje,nesne bu performanstan geriye kalan posadır:)Ve bu alınıp satılan bi eşyadır...Bu bakış açısıyla sanat ,dinin yaşadığı yeryüzünden gökyüzüne taşınma aşamasındadır yada geçmiştir:)Bu benim düşüncem...Benim yargılarım geliştirdiğim bu felsefe üzerine oluşuyor.Eserin değil,sanatçının yüceltilmesi,eseri satın alanın değil,gerçek performansın yüceltilmesi...Bence yeni dönemin bakış açısı üzerinde bir yer edinecektir.Bu da çok detaylı bir konu tabiki:))

Buradan bakınca oyunlar bir sanat yapıtı olamaz, Leonardo'nun Monalisa'sı da bir sanat yapıtı olamaz, o oyunun yaratıcısı onu yaparken sanatı yapmış ve bitmiştir:)Leonardo da...Yüceltilmesi gereken şey ve aslolan o sanatçının kendisi ve an'larıdır...